اگر پسر بودم ...

آقا جان عزاداری تو با چادر بیشتر می چسبد!

# دیشب...

چادرم رو خیلی دوست داشتم 

... که در حرمت فقط بنشینم و نگاهت کنم!

دندان عقل

 

باید کشید

دو شاخ عقل را از سر ...

کم‌کم

دهان وجودت را فرا گرفته است،

عفونت!

 

زلف یار

 

بگو دست بردارد

از نرمی موهای من ...

چه فایده؟

وقتی که بیدارم و

گیسوانم بیوه‌ی هر شب این طوفان!

 

بی آدم

ترجیح می‌دهم

پرنده‌ای باشی و من ...

برایت

شعر بسرایم

تو آواز بخوانی

و من

کنارت

بال به بال

چوب بیاورم

و خانه‌ای بسازیم

برای زیستن ...

نه برای کار

نه برای پول

نه برای جاه

نه برای جایگاه

نه برای مرگ ...

نه برای گریستن!

---

پ.ن : ببخشید نباید بگم بیشتر باید به عهده‌ی خواننده باشه ولی ...

تو اکثر پستا یه طرف کاااملا خالی صفحه اتفاقی نیست (;

تلخند

درون خنده هایم

نام تو

به مرگ سلام داده است.

قایم‌باشک

 

لبریز موجم

ساحلی آرام می خواهم

تنها و ساده

هر که پیدایم کند

مال خودش!

بنگ بنگ!

 

انگشت پشت ماشه ام

...

بغض

 

مثل باران آخر سال شده

شعرهایی که برای تو نگفته ام

یک دفعه

آسمان می‌شود،

دفتری که ورق‌هایش خالی از تو اند

یک دفعه

ابری که به سرم زده است

یادش می افتد

که نرقصیده

و موزون قلم می‌زند،

تو را

میان سینه ام.

صندلی را بکش

 

آدمی ست دیگر ...

 

تو سر عشق بپوشی

به پای دار آمده باشی

و سنگسارت کنند ...

 

تهمت بزرگی ست

وقتی به پای آئینت نشسته باشی،

آئین آدمیت!