روزگار نامه(2)
چهارشنبه, ۲۳ اسفند ۱۳۹۱، ۰۲:۰۸ ق.ظ
حتما که نباید جمله بود و از منظومه کلام برآمد
گاه می شود یک کلمه بود،
یا یک حرف ساده،
یا حتی یک نگاه!
می توان تنها یک نیم نگاه بود و وجود داشت
می توان سرچشمه هزار هزار دریا شد،
که برایشان نه مفهوم آغازی هست و نه پایانی!
همین شاید گره از آستین کلام نیز بگشاید...
دقت کردی نگاه چقدر باحاله!
دیدی مامانا هم جلو مهمون بخوان بگن یه کاری بکن با نگاه پدرتو در میارن، جدی تجربشو داشتی؟