"بشر دوباره به غار پناه خواهد برد"
در این زمانه بسیار پیش می آید که تصمیم بر دوری از دوستان و یا حتی عزیزانت بگیری و ندانی که انتهایی هست. بسیارتر که بخواهی کسی باشد و نباشد یا هرگز نبوده باشد. بسیار تر از آن این که می شود تمامی دوستان در دسترس باشند و تو اسامیشان را از لمس دستانت بگذرانی و بترسی از آن که برای تو وقت نداشته باشند و برای دیگری ...! و مشترک مورد نظر دیگر حتی در دسترس نباشد! ترجیح می دهی که هزاران نام در لیست مخاطبین "جعبه" ... که نه ... "صفحه فلزی"جادوییت باشد اما در سال تنها یکی دوبار، آنهم بمناسبتی خطاب قرارشان بدهی یا از سوی آنها خطاب قرار داده شوی!! هرچه باشد عصر، عصر تکنولوژیست؛ عصری که ربات با تو "چت" ... نه ببخشید، "همصحبتی" می کند! عصری که ... عصری که آدم را با آهن عوض می کنند!!
بچه که بودم این عصر تکنولوژی تنها از سوی جامعهی کاری-ماشینی انسانها را به کناری میزد و با هم غریبهتر مینمود. اما امروز ... دارم فکر میکنم اگر کسی ما را اینگونه به جان هم میانداخت در برابرش چه میکردیم؟! امروز آدمها خود را به دست خود به گونه ای در ارتباطات مبتنی بر تکنولوژی کاااملا غیرضروری غرق کردهاند که گمان میرود که دیگر علاقه ای به ارتباط با یکدگر ندارند!! آن چنان به خویشاوندی تکنولوژی نایل آمدهاند که دیگر حتی به قیمت صدمات جبرانناپذیر روحانی و جسمانی به عزیزترینهاشان، حاضر نیستند کار را به طلاق برسانند!!! ...
دختر عمه ام که در آغاز این عصر کم فرزندی به دنیا آمده است و حالا دیگر شدیدا به هم بازی نیازمند است و ندارد، به این اعتراض می کرد که چرا همیشه باید تنهایی بازی کند و بزرگترها _البته اگر آن 90% زمانی نباشد که با گوشیهایشان اصطلاحاً "ور میروند!"_همه شروع به حرف زدن و بگو بخند با خودشان و البته با دغدغه های خودشان (که بازهم بزرگترینش میشود دنیای موبایل و ...|: ) میکنند و در این بین کسی به یاد کودکان جمع نیست؟! حتی منی که عاااشق آنهام، تا آن روز هرگز وقتی در چنین جمعی بودم از جمع بیرون نیامده و نگاهی هم به کودکان نینداخته بودم و آیندهای که ... به خودم که فکر کردم دیدم حالا دیگر خیلی وقت است من هم حاضر نشدهام این جمعها را ترک کنم تا با کودکی 8 ساله بازی کنم!
راستش... "آدمها وقتی غرق میشوند حتی نمیفهمند که دارند دورترین آدمها را با خود به "دریا" نزدیکتر میکنند!!!" ...
پینوشت :
جستار نوشته های گمشده! (;
- ۹۴/۰۶/۲۰