سرّ عشق

دوباره سبز می شویم

و پیام صلح می بریم برای جهانیان

دوباره نگاهمان به صبح دل خوش می کند

به صبحی که ستون شده است روی خونابه های عشق ...

کسی نمی داند خون چیست که مرز می سازد

که دهان شکست را می بندد

که در رگ هایمان جاری می شود

و استخوان هایمان را

کنار هم نگاه می دارد

تا به سپیدی نامی که در میان دل هایمان می تپد

 امید  بیاوریم!!