شش و ... یک!

در جنگل زندگی

رازها نهفته است

و سکه زندگی...

سکه نیست، تاس است!

یک خانه به پایان مانده باشد،

باید 1 بیاید،

حالا تو هر چه می خواهی 6 بیاور!

 

برای روز مبادا

مدادم  را می تراشم

خرده هایش را اما

دور نمی ریزم!

این ها،

یادگار زیستن اند ...

بر من بتاب ای موعود الهی

 

روزی که آمدیم

سپردند به آیه آیه ی چشمانمان

که نزول کند به آبی آسمان 

و دستی بکشد بر سر باران،

چه شد که...؟!

 

اما

سوگند می خورم

تو که آمدی

آیینه شد آفتاب به ماهتاب چهره ات!

 

سرّ عشق

دوباره سبز می شویم

و پیام صلح می بریم برای جهانیان

دوباره نگاهمان به صبح دل خوش می کند

به صبحی که ستون شده است روی خونابه های عشق ...

کسی نمی داند خون چیست که مرز می سازد

که دهان شکست را می بندد

که در رگ هایمان جاری می شود

و استخوان هایمان را

کنار هم نگاه می دارد

تا به سپیدی نامی که در میان دل هایمان می تپد

 امید  بیاوریم!!

برای مادران (ادای بدهی به روز مادر!!)

فکر می کردم

آنقدر دوستت داشتم که به رویت نمی آوردم

که تو ورد زبانت بود "پیر شوی مادر!"

و من

با دستان کودکانه ام دعا می کردم

تا "مباد روزی پیر شوی!"

 ...

ندانستم و به رویم نیاوردی

اما

خدایم را سپاس

که هر روز پیر می شوی وهنووووووووز کنار منی

 

هستی من ممنونم که هستی ...

 

بوسه می زنم بر پاهای استوارت

روزت مبارک ماادرم!

 

من یک زنم!

من...

سرشار از غرور زنانه ام

و به آن افتخار می کنم...

در برابر مردانی که مردانگی را

                                    تنها ادعا دارند!

 

تصویر مورد نظر یافت نشد...

---

پی نوشت:

مرد باش!

همان که

که اشکش بریزد

اما دلش نلرزد

و پایش نلغزد

...

فرقی نمی کند زن باشی یا ...! 

...

زن که باشی

این گونه بودن در وجود توست

فقط ... 

مراقب خودت باش!!

  

زن!(زیبا نوشت از دیگری)

زن بودن کار دشواری ست!

زن که باشی...

از تو انتظار دارند

به مانند یک بانو رفتار کنی

همپای یک پسر جوان کار کنی

همچون یک مرد، صبور باشی

شبیه یک دختر جوان به نظر برسی

و همتای یک خاانوم مسن فکر کنی!!

 

زیر پل هاى شهر!

این تو بودى
   

    که مرا و سازم را با کسى و سازى دیگر و صدایى و داستانى در قلب کسى نشاندى ...
 

تو نیستى

 

و اکنون ماییم

 

     که چشمانمان را مى بندیم و زیر پل هاى شهر مى نوازیم و مى خوانیم ...

       

     بیدار مى شویم و لبخند مى زنیم، میان جمعیتى که اشک چشمانشان برق مى زند،

هر یک براى قصه اى که از دل برآید!

تولدت مبارک

نمی دانم به هرم کدامین واژه شعر زندگانیم این چنین وزن گرفت

                                                                                    فقط ...

سالهاست قافیه ها 22فروردین را به جشن می نشینند

                                                   غزل می خوانند

                                                      نسیم می شوند

                                                        سپید می رقصند

                                                           و بر طهارت آب هجوم می آرند!

 

تنها به یمن قدوم مبارک تو

عزیز بی همتا

خجسته باد میلادت

خواهر گلم

 

شب آتش

آتش برپا می کنیم،

به رویش لبخند می زنیم،

گردش می پریم،

از کنارش حرارت می آموزیم،

حلقه اش می کنیم و به دورترین نقطه ممکن پرواز می دهیم

...

امشب تمام کینه هایم را سوزاندم،

فردا دنیا دنیای خودم می شود!

 

گلایه

 

نمی توانم در دنیای خودم زندگی کنم،

وقتی که نگاه کودکانه ی این فصل سرد

آمدن بهار را رنج می کشد!