به بودنت شک می‌برم
وقتی که هستی و میان آن همه تاب نمی‌آورم!
***
تا کنار تو بنشینم تنها یک عمر فاصله است
و من تازه رسیده‌ام به جایی که نمی‌دانم کجاست؛
فقط می دانم
از حلقه تو پا برون نهاده ام که اینگونه اثر می‌پذیرم،
که اینگونه به نیستی خویش نزدیک می‌شوم!
***
دیگر یکی نمی‌شویم؟!!
پی نوشت:
مثل یک طفل تازه به به زبان آمده لجاجت می کنم
تو به دل مگیر (;
امروز یه اتفاقی برای یکی از دوستام افتاد که منو واداشت این یادداشت رو بنویسم ...
من نقش مقابل هههههر کسی را خوب بازی کردم اما
می ترسم از آنکه مقابل تو بایستم
کسی که نه نزدیک می شود و نه دور!
و تو میمانی که نقشش را بلد است یا دارد به قولی ابتکار می زند!!
سلام
من از طرىق لپ تاپ به بىان دسترسى ندارم
عزر خواهى از عدم به روز کردن بلاگ
دوست دارم یک روز بنویسم
...
کلاغ قصه من
این بار
به خانه رسید و ...
دیگر نرفت!
اگه دیدی یه نفر هست که تو شادیات به قدر تو شاده اونوقت بدون که تنها نیستی!!
تنهایی واقعی تو شادیایی معلوم می شه که هیچ نفعی واسه کسی به جز تو نداره ...
خیلیا هستن که تو غمها کنارت باشن اما شادی تو کمتر کسی می تونه مثل خودت واقعا بخنده و زندگی کنه!!
عشق ما آدما مث برف ه، آروم و بی صدا می آد و رو وجودت می‌شینه . وقتی داره میاد از ته دلت لذت می‌بری، دوست داری داری مدت‌ها بشینی و نگاهش کنی. بزنی به دل شهر، بخندی، قهقهه بزنی، جیغ بکشی، بدوی، گلوله برفی پرت کنی و سر بخوری و ... بعدم لحظه هایی رو ساخته باشی که تو خلوتت تک تکشون رو مرور کنی و لبخند بزنی.
آروم آروم از شدت برف کم میشه، کم میشه، کم میشه ... تا اینکه از بارش می ایسته، حالا دیگه کم کم سرماشو حس می‌کنی! دوست داری اقلا تو کوچه ها قدم بزنی و رد پاشو ببینی اما پا که بیرون میذاری تازه میفهمی تا کجا تو برفی! ولی باازم ادامه می‌دی!! ... توی یه عصر یخبندون دیگه حتی کفشات تو این برف فرو نمیره، کسی حتی برف بازی هم نمی کنه، فقط میشه از برف ریزه‌های روی یخ برداشت نگاهی کرد و دوباره روی یخ ریخت.
فردا دیگه نه لذتی داره که بری بیرون و نه می تونی که از پشت پنجره به آرامش یه دونه ی برف نگاه کنی! سکوت تموم شده و شهر پره از صدای لاستیک‌ها و زنچیرهایی که به سختی از اونجا رفت و اومد می کنن، برف‌ها رو له می‌کنن و یخ‌ها رو خرد! یه عده ام به فکر تو و امثال تون و به طرق مختلف میفتن به جون یخ‌ها، از نیروی انسانی گرفته تا ماشین و ... نمک! نمک بر می‌دارن و میپاشن روی ... رو قلب تو! اما آثار روزای برفی رو تا مدت‌ها میشه حیییلی راحت روی زمین دید ...
هی آفتاب می‌تابه و می تابه تا بالاخره همه چیزو آب می‌کنه ؛ ظاهرا شهر مجبوره مثل اولش شه :دی (; غافل از اینکه اون برف تو دل زمین رخنه می‌کنه و همیشه توی دلت می‌تپه!
بهار میشه، اما تو بااااااز دلتنگ برف میشی!
...
در من حلول کن
به خاطراتم بیا
بگذار همه بدانند
از رویای کیست که روزها
اینگونه بی تابم!
