آینه

دیشب به خواب آینه آمدی

افسانه‌ام شده بودی

و من

افسون پاک نوپریان هفت رنگ ...

ناز مکن

... با اینکه از ناز نگاهت می‌هراسم.

هش!

...

تنها اگر قدمی از قدمی برداری

دین بر کف!

به نام تو

کسی چه می‌دانست

که اولین بار است

باز می‌کنم

و می‌نویسم

آخرین دفتر تو را!

---

پی نوشت :

راستی فرداش تولد بلاگم بوده و من یادم نبود امسال :( !!

با چند روز تاخیر مبارکه (;

indi j xgfj :nd

کنار تو

...

این لحظه‌هایی را

که به نبودنت لبخند می‌زنم.

بزن تار ...

زیبا

مگر می‌شود

که تو باشی

و ساز من کوک نباشد؟!

بداهه

همین‌طور نایست

کنار نیا

برای توست

این آهنگ

این صحنه

این ...

دور

بداهه.

نیلوفرانه

...

مثل خواب عجیب یک ترانه

که به سکوت قناری گوش سپرده است.

شبیه نسیم

از آغاز بودنت معلوم بود

کسی نیستی

که نبینمت

حتی در نبودنت!

فرصت پروانه شدن (دکتر نوشت)

این مطلب تقریبا با دوره و به بهانه ی بستری شدن مرتضی پاشایی عزیز در بیمارستان شروع شد اما تصمیم گرفتم برای حرف نزدن از بیماری و ندادن انرژی منفی بهش اصلا ادامه ش ندم اما متاسفانه مجبوره که تلخ ادامه داده بشه :(( { پس حال و هوای بهتر اوایل متن مربوط به قبل از فوت ایشونه:( می خوام خواهش کنم برای شادی روحش هر چی به دلتونه براش بخونید و دعا کنید و صلوات بفرستید}

سهراب

سهراب

و

پوستر نوجوانی‌ام ...

چه می‌گفتی؟

یادم رفته است!!