کوچه بهار

 

قرارمان

بهار امسال

هر روز باران

سر کوچه های بن بست

امروز

تو هم بیا ...

 

اسطوره خلقت روزت مبارک:)

 

بر شانه های توست، که استوارترین مردان جهان آرام گیرند ...

عیدی‌های شما ;)

خب از شعر اسفند آقای امین پور که بگذریم و آهنگ سال نو از محسن چاوشی و آرزوهای اول سال خودم واسه شماها ...

نوبت به عیدی‌های جالب‌تر و بزرگتر می‌رسه دیدی کادو بزرگا رو اخرتر باز می‌کنن؟ :دی

اول همه این عکس هفت سین سال تحویله مونه

حالا برو ادامه مطلب تا ببینی ناقابله ولی ایشالله به دلتون بشینه :)

(تقدیمیه بهار خودم)

سال نو

سلام

اینو من خیلی دوس دارم، هر سال روزای اول سال چند بار کااااامل گوش می دم و در تمام طول آهنگ به چیزایی که امسال از خدا می خوام فکر می کنم به هممممشون ... :

بفرمایید "لباس نو" از محسن چاوشی: {تقدیم به همه تون :)}

اول همین رو گوش بدین (اجباریه :دی)

...

حالا اگه دوس داشتین می‌تونین تو ادامه مطلب بهارانه‌هایی بسیار زیبا و گاهی حتی یادگاری از قدیم رو از "محسن یگانه"، "آوا"، "" و ...  دانلود کنین و گوش کنین انشالله خوشتون میاد:)

تقدیم با آرزوهای بزرگ :)

روزای اول سالتون تا به آخر پربرکت ...

مانا باشید

بفرمایید فرورودین (قیصر نوشت)

این یکی با هندزفری فک کنم بهتر باشه :-"

 

عید همگی مبار.......کککک!

---

پی نوشت : پخش اینجا بدون هندزفری کیفیت صوتش خوب نیست گویا! اما بازم در حدی که گوش کنین اگه خوشتون اومد می تونین پس از دانلود با کیفیت بهتر گوش بدین ;)

ببخشید دیگه آخه باید واسه خواهرمم سرپرایز می بود واسه همین در یختی فراروون ضبط کردم ساااااررری :دی
ان شاءالله که لذت برده باشین

x شنبه سوری

راه می‌افتم در خود
و می شکنم
هر چه بوته خشک را
تش می‌زنم
و می نشینم نگاه می‌کنم
گرمایی را که از آن به زمستان من می‌رسد ...

و شهاب‌هایی که آدم می‌سازد!
جیغ می‌کشند
و بالا می‌روند
تکه می‌شوند
و بر تمامی شهر می ریزند ...

 

به رقص می‌آیم
و دلگویه‌های سرد و سیاه را
ترانه می‌خوانم
و دور می‌ریزم
"بهار!

آماده‌ام، بیا"

سپیده زد
و نشانه می‌خیزد از بام ما
و بام همسایه
و بام‌های دگر!

زان تشنگان هنوز به عیوق می‌رسد/ فریاد "العطش!" به بیابان کربلا ...

... و باز نمی‌دانم،
حسین (ع) با این مردمان چه کرده است که اینچنین ساز دشمن در برابرش کوک کرده‌اند؟!
نمی دانم زخم شمشیرهای یزیدیان در صحرای خشک کربلا بر او سنگین‌تر بوده است یا زخم زبان این مردمان خدانشناس به اصطلاح متمدن! و آیا در پیشگاه خدای حسین(ع) نیز زبانشان همین اندازه برّاست؟!!
ببخش حسین جان
ببخش که ندانستن، زبانم را در برابر اینان بسته است!!

ولیک در کنار همه‌ی ندانستن‌هایم، خوب می‌دانم، سخن از حسین(ع) که آغاز شود، بغض گلو را چنگ می‌زند اما "... حسین(ع) تراژدی نیست، حسین قهرمان یک حماسه‌ی انسانی ست ..." حتی نام حسین(ع) قدرت می‌دهد، ایمان می‌دهد آرام می‌بخشد ... کتمان کنیم یا نه، ردّ سرخ حسین(ع) از صحنه پاک نمی‌شود، اما حسین(ع) با خاندان پاکش نرفت و نماند تا فقطه صفحه نورانی تاریخ شود؛ فریاد برآوریم یا پنبه در گوش‌ها نهیم روح تاریک خائنین این جنایت ذرّه‌ای سبک نمی‌شود، اما زینب هم تنها برای روایت جنایات نماند، منبر نرفت و بر غم عزیزترین‌هایش شکیب پیشه نکرد؛ زهرای اطهر تنها ننشسته است تا ما بر حسین او بگرییم! ضجه‌های هرچند آسمانی ما از غم مظلومیت آل علی نکاهد ...
گاهی باید سکوت کنیم و ندای حسین را دوباره بشنویم!
... و آن‌ها که بر جسم حسین(ع) نیز رحمشان نیامد، تنها پیمانه‌به دستان دنیا نبودند؛ چه بسیار مردمانی که به گمان خویش در راه خدایشان می جنگند!
...

---

قرار بود نیفته واسه سال بعد و قرار نبود اینقدر دیر بشه ولی ... :(
خیلی صبر کردم تا بهتر از این رو در این باره بنویسم ولی نشد!

فنگ شویی

صبحدمی، باران اگر باریده باشد، نمی‌شود صبر کرد تا آسمان روشن شود ...

حس اسفندگان

اسفند را ...

نه من می شناسم

و نه تو
و نه حتی خودش!!

                              یک روز اسفندی نوشته بودم
                              "این روزها کلون در
                              سازش از همه ناکوک‌تر است

                              و چشم‌های خانه چشم‌های زنی است که ...
                              دیگر فقط نام تو را نجوا می کند
                              و صدایت را که بشنود
                              سال و ماه و فال برایش نو می‌شود
                              بر می‌خیزد
                              و غزل را می خواند!"

                              و در چهره اسفند نیز

                              همین پیداست هنوز!

              درست!

                                                                                     این روزها اما

                                                                                     من

بیشتر می اندیشم
به سالی که گذشت
به راههایی که شناختم
و رفتم
به گام هایی که برداشتم
و گاه بازگشتم
و به نورهایی که فروریخت!!
به آنچه که باید و ندیدم
که نباید و ...
به دل هایی که شکستم
و نام هایی که به قلبم نزول کردند
و تپیدند!

                              این روزها بیشتر
                              در فکر آنانم که دوستشان دارم

                              آنان که سالی دگر بودند
                              و آنان که می خواهم باشند
                              برایم
                              کنارم
                              درونم!

                 این روزها بیشتر در نگاه من است
         نانی که در دستان من است
و دستان دیگری ...
                  و تصویر آنانی که بودن را خواستند

و نتوانستند
              و تن هایی که به رسم آیین کهن

سپید خواند
و سرخ رقصد
و سبز ... !

                                                                                       ببین! ...
                                                                                    آخرش
                                                                                              دوباره غم شد!
                                                                                      و نشد!!

 

منتخب خواننده محترم آقای خزاعی

---

عصمت

با سپاس.

پی نوشت : البته خودشون گفتن 10 تای اول محبوب ترینا ولی ...

ارجاع به نظراشون (;

حافظ خوانی (شب یلدا)