تک صندلی
شنبه, ۹ شهریور ۱۳۹۲، ۰۱:۱۹ ب.ظ
نیمکتهای دور و برم هی خالی می شوند و هی پر می شوند و من نگاهم، بی آنکه بداند با چه کسی گره خورده است، می پایدشان!
در خودم و شاید در نیمکت روبرویی فرو رفته ام که با صدای دخترکی به خودم می آیم :
_"خانم؟! نیمکتهای این پارک یک نفره است؟!!!"
یکی پس از دیگری مرورشان می کنم ... لبخند می زنم و سری تکان می دهم ...
_"من دارم می روم، می توانی بنشینی"
و دور می شوم ...
- ۹۲/۰۶/۰۹