قهوه باید تلخ باشه

مثل روزی می موند که انشامو به خاطر زیادی قشنگ بودن 19 گرفتم!

اثرات فیلمها بر نوجوان بدبخت

این یکی اونقددددددددددددر پر از مضامین بهادار بود که دلم نیومد تو یه پست جدید نذارمش خدایی :دی

خودتون بخونیدش اصن :

پر پرواز

خدایی اسمو ببین! :دی توی دفترم بالای خودش نوشته بودم واسه همین عوضش نکردم شمام ببینید :دی 

دیگه بقیه چیزهایی رو که میذارم ترتیبشونو نمی دونم اما خب حتی حال و هوای این شعرا هم نشون می ده که  جوونتر بودیم  :دی

این شعرو که خوندم ... هیچی، بیخیال! برید ادامه مطلب :-*

مامان طاهره :دی

این چنتا رو یه جا می ذارم چون اینجا فک کنم خیال بابا طاهر به سرم زده بوده :)))))))

از باباطاهر عذر می خوام مثله و میدونین که مناقشه نیست :دی

نظرخواهی (یه روزی پست ثابت بود :دی)

بچه ها کدوم یکی از زیری ها عامه پسندتره؟!

فقط یکی!

:دی

---

رقص برف

آن چیست که ...؟

نامه ای به لپ تاپم

تک صندلی *

جاده  *

بی عنوان

استکشاف

یک صفحه از خوشا به حال شماها که شاعری بلدید

به اول دبیرستان نزدیک میشویم

از آثار دوره های پیشین چندان اثر قابل خواندن دیگری باقی نیست؛ احتمال آن می رود که دستی(!؟) تنها و تنها برای حفظ آبروی آینده این شاعر گمنام و حتی شاید هم برای تولید زیرخاکی و واهداف اقتصادی والا در آینده آن کتیبه های میخی را از دیدها محو کرده باشد. از اولین بازماندگان دوره بعدی ایشان می توان به چند مورد فاخر زیرین اشاره کرد. در واقع در این برهه شاعر(:دی) از کودکی خویش فاصله گرفته است و این گونه درگیری با برخی مضامین نمایانگر آن است که ایشان حداقل می خواسته اند تریپ بزرگ شدن بر دارند!! :))

در و دیوار دنیای من

دیوانگی ام شاید از کلاس پنجم شروع شد!

پنجم را که تمام کردم یعنی آخرین امتحانم را که دادم در راه برگشت به خانه بود که یادم افتاد این آخرین دفعه ایست که این راه را می‌روم! یکهو نمی دانم چه شد، شروع کردم به حرف زدن با کوچه پس کوچه های راه!!

البته ناگفته نماند از همان روز بود که فهمیدم با دیوارها هم می‌شود حرف زد و به درها نگفت!

نخستین شعرگونه زندگیم :دی

از خیلی کوچیکیهام می نوشتم اما مث خییییلی بچه ها شاید فقط خاطره یا درد دل کودکانه یا اکثرا انشاهای قشنگ که در دسترس نیستن دیگه (;

میخام از دلتون در بیارم! :دی

چون من یه مدت زیادی نبودم میخام یه کار به نظر خودم جالب واسه شما بکنم! بگین دوست دارین بازم از شااااااااااااهکارای بچگیم واستون بذارم؟ :))))

مهسا مسلما با خودتم پایه ثابت تویی و یکی دیگه که ایران نیست [اونو نمیشناسم و نمیادم نظر بذاره (;] :دی

مثبت من

اجازه می‌دهند تنهایی‌ها

و دور شدن‌ها

که بشناسیم

خودمان را

و دلبستگی‌هامان را

و آنوقت دلتنگ چیزهایی می‌شویم

و دلتنگ کسانی می‌شویم

که در وجود ما نفوذ کرده اند

و در قلب ما جاودانه‌اند.

---

ببخشید که یه مدت نبودم :-"