به کودکی
سلام می کنم
و دوست می شویم
درون حوض کوچکی
برای دستهایمان
ترانه می شویم
و خیس می شویم
و خنده‌مان ...
نگاه می کنم
به سنگ ساعت میان پارک
و می روم!
پشت چراغ سرخ
می‌مانم
و نیمی از گل‌های مریم را
من می فروشم
با خنده یک گل هدیه می گیرم
خواب از کنار سبزه می‌دزدم
با آسمان پیوند می‌گیرم
و پرواز
...
دوباره بچه می شوم
راه می افتم میان کوچه‌ها
چشم‌هایم را به روی گذشته می بندم
به روی تمام آینده‌ای که نداشته‌ام
سنگ‌فرش‌های پارک را لی لی میکنم
و روی راه راه جداول کنار خیابان
به پرواز گنجشکی
بچه‌گانه حسادت می کنم
...
خیره به خوابت نگریستم
دنیای کاغذی ات را فرفره کرده بودی
و می دویدی
در باد...
هشیارتر از همیشه!
...لبخند کودکانه ات را نفروش
به هیچ چیز
به هیچ کس
حتی خودت!!
...
راستی پدر،
دیگر بزرگ شده ام
ببین ...
باد می وزد
و من
مثل یک مرد بالای سر سایه ام ایستاده ام!
