کویر دنیای من بود
***
و شب شد
و آسمان
دستان کسی بود
که آیین مرا با چشمان تو آشنا کرد
تو با ستاره‌ها یکی شدی
و دل
کانون اغوای تو شد!
***
شاید تو را
که با نهاد من آمیخته‌ای،
تو را که اینگونه با من، با سرنوشت من در آویخته ای
تو را که خود منی
چه بنامم
ای ...
ای...
ای دوست!
فحش نده آقاجان
مهربون خودتی :دی
سلام شبنم
این شعر از دکتر میرفخرایی متخلص به گلچین گیلانی هست حس خوبی داره خواستم همه بخونن اگر اجازه میدی رفیق
پا به پای کودکی هایم بیا
کفش هایت را به پا کن تا به تا
.
قاه قاه خنده ات را ساز کن
باز هم با خنده ات اعجاز کن
.
پا بکوب و لج کن و راضی نشو
با کسی جز عشق همبازی نشو
.
بچه های کوچه را هم کن خبر
عاقلی را یک شب از یادت ببر
.
خاله بازی کن به رسم کودکی
با همان چادر نماز پولکی
.
طعم چای و قوری گلدارمان
لحظه های ناب بی تکرارمان
.
مادری از جنس باران داشتیم
در کنارش خواب آسان داشتیم
.
یا پدر اسطوره دنیای ما
قهرمان باور زیبای ما
.
قصه های هر شب مادربزرگ
ماجرای بزبز قندی و گرگ
.
غصه هرگز فرصت جولان نداشت
خنده های کودکی پایان نداشت
.
هرکسی رنگ خودش, بی شیله بود
ثروت هر بچه قدری تیله بود
.
ای شریک نان و گردو و پنیر !
همکلاسی ! باز دستم را بگیر
.
مثل تو دیگر کسی یکرنگ نیست
آن دل نازت برایم تنگ نیست ؟
.
حال ما را از کسی پرسیده ای؟
مثل ما بال و پرت را چیده ای ؟
.
حسرت پرواز داری در قفس؟
می کشی مشکل در این دنیا نفس؟
.
سادگی هایت برایت تنگ نیست ؟
رنگ بی رنگیت اسیر رنگ نیست ؟
.
رنگ دنیایت هنوزم آبی است ؟
آسمان باورت مهتابی است ؟
.
هرکجایی, شعر باران را بخوان
ساده باش و باز هم کودک بمان
.
باز باران با ترانه ، گریه کن !
کودکی تو ، کودکانه گریه کن!
.
ای رفیق روزهای گرم و سرد
سادگی هایم به سویم باز گرد!
ب.............له!
پا به پای کودکی هایم بیا
کفش هایت را به پا کن تا به تا!
قشنگ بود
با همه وجودم ازت سپاسگزاری میکنم
ممنون از لطفت - وحیده
عزیزی
دوست دارم
-------------
با پوزش از اینکه نظر دیگرتان با توجه به محتویات خصوصی ;) مورد نمایش قرار نگرفت
مانا باشید
واسه این یکی اول خودم نظر بدم! :دی
چرا که این اثر!! به سفارش یکی از دوستان آغاز شد اما برای تمام عزیزانم نوشته شده است و تقدیم به ان هاست که دوستشان دارم
سپاس
