خداحافظ

...

خود را به اتهام حماقت

تا چوب دار کشاندم

حالا ببین

دارم تمام دروغ های جهان را

بو می کشم ...

باور نمی کنم،

این ها صداقت توست!!

 

درون من

 

خسته از همه‌ی راه‌های نرفته‌ام

در بند تمامی گناه‌های ناکرده

قلم به دست

چشم به راه تمامی کلمات نانوشته

محتاج سپیدی خاطره‌ها

در جستجوی یک نفس آیینه

...

 

یادش به خیر

 

...

گاهی مجبوری به نفع خودت کنار بری!!

 

_____________________

پی نوشت:

اما قرار نیست تا همیشه نبینمت ها!

... یادت یاشه ;)

 

من یک زنم!

من...

سرشار از غرور زنانه ام

و به آن افتخار می کنم...

در برابر مردانی که مردانگی را

                                    تنها ادعا دارند!

 

تصویر مورد نظر یافت نشد...

---

پی نوشت:

مرد باش!

همان که

که اشکش بریزد

اما دلش نلرزد

و پایش نلغزد

...

فرقی نمی کند زن باشی یا ...! 

...

زن که باشی

این گونه بودن در وجود توست

فقط ... 

مراقب خودت باش!!

  

زن!(زیبا نوشت از دیگری)

زن بودن کار دشواری ست!

زن که باشی...

از تو انتظار دارند

به مانند یک بانو رفتار کنی

همپای یک پسر جوان کار کنی

همچون یک مرد، صبور باشی

شبیه یک دختر جوان به نظر برسی

و همتای یک خاانوم مسن فکر کنی!!

 

راست بگو ...

روزهایی هست که احساس می کنی ...

و تو ...

ناگزیری از سکوت؛

احساس،

به دام کلمات که بیفتد ...

دروغی بیش نیست!

 

عصبانیت های من!

 

 

باید بدهد گل بگیرند در ذهن به اصطلاح نویسنده ای را که از نوشتن افکارش

می هراسد!

______________________

پی نوشت:

گاهی بهتر است آدمی در اوج عصبانیت خویش سکوت کند!!

تا فردا پشیمان نشود! 

گلایه

 

نمی توانم در دنیای خودم زندگی کنم،

وقتی که نگاه کودکانه ی این فصل سرد

آمدن بهار را رنج می کشد!

 

ناشناس

نمی شناسمت،

فقط

هر روز که اینجا می آیم ...

دیگر عادت کرده ام

به دیدن رد پای تازه گریخته ای که

هنگام رفتنم ...

رد پایت پشت پنجره جا می ماند، هر روز که می آیم و می روم!!

 

هوای دلم شبیه من نیست!

سکوت که می شود،

کنار دلم می نشینم

سر بر شانه اش می گذارم

و می گویم

ذهنت را به من بده

باران دل هوای تو را دارد ...

جوانی

جوانیم را در دست گرفته ام
و جار می زنم
ااااااااااااااااااااااااااااااااییییییییی دنیا
من پر از قدرتم!

با اینکه می دانم،

یک روز همین جوانی را بر سرم می کوبند!