به نام نامی سر (شعر زیبای حمیدرضا برقعی + دکلمه ی من)
پنجشنبه, ۸ آبان ۱۳۹۳، ۰۲:۰۱ ق.ظ
درباره شعر که چچیییی میتونم بگم؟!!!! شاعر هم که ... از اولین دفعه ای که این شعرو شنیدم چنان دربندش شدم که از فکرش نیومدم بیرون ... طبق معمول وقتایی که دیوونه ی نوشته یا شعری میشم : کاش من اینو گفته بودم 
(یه روزی ان شالله که بگم!) :);)
حداقل سعی کردم یه جور نسبتا دلخواهی بخونمش که حداقل پیش دل خودم یه دین کوچولویی به شعر به این زیبایی و شاعر به این شاعری و مسئولیت پذیری ادا کرده باشم
التماس دعای فراوان
پ.ن : اون روزی که اینو پر کردم چون فک میکردم بازم اونی نشد که میخواستم به نمایش نگذاشتمش ولی امسال بعد از بیشتر از یک سال به نظرم حداقل اونقدریم بد نخوندم و شعر اونقدری قشنگ هست که حداقل! تو بلاگ شخصی ساده ی خودم بماند برای یادگاری :)
نتونستم لاگ این کنم که لایک کنم! من چرا نشنیده بودم اینو!! پس کی شنیده بودش؟!
هیچ وقت فکرشو نمیکردم وقتی گوشش میدم تو ............ (موقعیت مکانی) :)
فقط کیفیتش پایین بوده اما کیفیت کارت خوبه که :)